Έλεγα να γράψω αυτό το ποστ προχτές αλλά μετά την 7αρα της Barcelona, τι να πεις παραπάνω; Τα είπε όλα ο Messi.
Η ομάδα λοιπόν είναι ένα από τα πράγματα που νιώθεις έντονα σε αυτήν την πόλη! Μια πόλη που είναι όλα… έξω!
Τεράστιοι δρόμοι και πεζοδρόμια, διαζώματα μεγέθους γηπέδου, σοκάκια πλακόστρωτα και δεκάδες αυλές, πολλές από αυτές στις διασταυρώσεις από τα σοκάκια, εσωτερικές. Όλα ολοκάθαρα και χωρίς ίχνος σκουπιδιών.
Αφού σκεφτόμουν πως πολύ θα ήθελα να ήξερα για ποιο λόγο θα μπορούσαν να «τσακώνονται» οι δημοτικές παρατάξεις της πόλης!
Και φυσικά οι έλλειψη κακόγουστης μαρκίζας στα μαγαζιά, τα παλιά φωτιστικά φανάρια στους δρόμους και φυσικά οι παλιές πολυκατοικίες και εδώ (όπως και στο Παρίσι) όπου δεν έχει αλλαχθεί ούτε κάγκελο! Είπαμε, το νταβατζιλίκι της αντιπαροχής μάλλον έχει ελληνικό copyright. Μη σου πω και του «πράσινου ενεργειακού πιστοποιητικού».
Πόλη που την περπατάς, αξιοθέατα, κόσμος, τουρίστες φουλ, Μάρτη μήνα!
Ο καταλανικός μοντερνισμός (πόλη του Gaudi άλλωστε, ο τύπος δοκίμαζε ό,τι του κατέβαινε) δεμένος απόλυτα με τον ακαδημαϊκό καθολικισμό.
Και λίγο πριν νυχτώσει, στα παλιά παντζούρια και τα μπαλκόνια των κτιρίων σα να ‘βλεπες κάτι από τα μελαγχολικά απογεύματα της «γαλάζια περιόδου» και αν ήσουν πιο προσεκτικός… στο έμπα των παλιών αρχοντικών, να σου και η αίσθηση των συναντήσεων από τα χρόνια της πρώτης “Tertulia”….
Βρήκαμε μια μεξικάνικη ταβέρνα με (εξαιρετικά) mojito μόνο με 3,5 ευρώ! Καταλαβαίνεις ότι από εκεί ξεκινούσαν τα βράδια μας…
Γεγονός είναι πως αν έχει καλή παρέα, περνάς παντού ωραία. Και αν έχεις και φίλους που όλα αυτά στα κάνουν ένα ωραίο βίντεο, ακόμα καλύτερα!!!
fayum 