Ποιο είναι το μυστικό της Ιστανμπούλ; Μήπως η φτώχεια που επιβιώνει δίπλα στη μεγαλοπρεπή ιστορία, η συντήρηση από γενιά σε γενιά της εσωστρέφειας και της σύμπνοιας της γειτονιάς, σαν να είναι μυστικό, παρ’ όλη την ανεκτικότητα της κοινωνίας προς κάθε εξωτερική επιρροή, ο ιστός από ευαίσθητες, θρυμματισμένες σχέσεις της καθημερινής ζωής πίσω από τις εξωστρεφείς μνημειακές και φυσικές ομορφιές; Όμως κάθε λέξη σχετικά με το χαρακτήρα, την ψυχή ή την υπόσταση μια πόλης, με έμμεσο τρόπο, γυρίζει σε συζήτηση για τη δική μας ψυχική κατάσταση. Η πόλη πέρα από εμάς τους ίδιους δεν έχει άλλο κέντρο.