Ο Νταγιάν -μαύρη βούλα στο μάτι-
τρώει τα νύχια του στα παράθυρα
φωνάζοντας: να μπει!
Βλάχος, στραβοκάνης, κοντοπόδαρος
με μια βραχνή φωνή σαν κόρνα
όλη μέρα κρέμεται στα τζάμια
φωνάζοντας: να μπει!
Μα όταν μπει, νιώθει ξαφνικά
να τον πλακώνουν τα ταβάνια, οι τοίχοι
και όλος άγχος ορμάει στο παράθυρο.
ουρλιάζοντας: να βγει!
Βγαίνει, και στήνεται αμέσως στο περβάζι
φωνάζοντας: να μπει!