Ακόμη κι αυτή η διάρκεια στις επιτυχίες, που είχε το μπάσκετ από τότε, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα. Ίσως γιατί η λάβα που ξεπήδησε από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, μόλις ο Σεργκέι Γιοβάισα αστόχησε στο τελευταίο σουτ τριών πόντων, να ρέει ακόμη. Δεν τη βλέπουμε, δεν τη νιώθουμε, κι όμως υπάρχει.