Όσο αισθάνεσαι σπουδαίος και τέλειος, τόσο δεν θέλεις ν’ αλλάξεις τίποτε. Αυτό είναι το θανάσιμο τίμημα ενός εθνικού ναρκισσισμού, που καλλιεργήθηκε πεισματικά επί δύο αιώνες από την παιδεία και την κοινωνία. Σου φθάνει η ιστορία (παρελθόν) και το τοπίο. Δεν θέλει να κάνεις τίποτε! «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μία θεραπεία υπάρχει: Η ένταξη σε ευρύτερο πλαίσιο με απαιτητικούς ευέλικτους κανόνες.