
Πόσο αδύναμη είναι η σάρκα μας! Έχω πλήρη συναίσθηση του πόσο μάταιες είναι αυτές οι ονειροπολήσεις των πεινασμένων αλλά δεν είμαι η εξαίρεση στον κανόνα και μπροστά στα μάτια μου χορεύουν τα ζυμαρικά που μόλις είχαμε ετοιμάσει η Βάντα, η Λουτσιάνα, ο Φράνκο κι εγώ, στο στρατόπεδο διαλογής στην Ιταλία, όταν ξαφνικά ήρθε η είδηση ότι την επομένη θα φεύγαμε για το Άουσβίτς. Κι ενώ τρώγαμε (τόσο ωραία κίτρινα και δεμένα) τα αφήσαμε στη μέση, οι ανόητοι, οι παράλογοι: Αν ξέραμε!