
Όταν ήρθατε ουρλιάζοντας σ’ αυτόν τον πλανήτη, ήσασταν πραγματικά ένα κουβαράκι γεμάτο χαρά, ένα πλασματάκι που κοιτούσε όλο θαυμασμό τον κόσμο, ανίκανο να κάνει οτιδήποτε άλλο από το να ζει τη στιγμή… Όταν κοιτούσατε γύρω σας, τα πάντα απλώς υπήρχαν. Ο κόσμος σας δεν είχε τίποτα το τρομαχτικό ή το πολύ ακριβό ή το πολύ ντεμοντέ […] Ζούμε μέσα σ’ ένα χωρίς όρια Σύμπαν πλημμυρισμένο με θαύματα. Το γεγονός ότι περιφερόμαστε απαρηγόρητοι, σε μια κατάσταση δακρύβρεχτου δέους, είναι αποκρουστικό.