Κάθε δήλωση σιχασιάς και προκλητικής άρνησης, κάθε αιρετική κατεδάφιση και ηθικός εξάψαλμος, κάθε λαϊκιστικός πομφόλυγας ενός ποπ ειδώλου ή ενός σταρ κοινωνιολόγου, ποζάρει για βάθος κοινωνικής αφύπνισης και ευαισθησίας. […]
Μετά την καθίζηση των μεγάλων κυμάτων πολιτικής αμφισβήτησης του 20ου αιώνα, ο αρνητικός λόγος έγινε ένας μηχανισμός δημόσιας φήμης και μιας τεχνικής δημόσιας αυτοπροβολής στο εκρηκτικό πεδίο των νέων μέσων επικοινωνίας. Αρχικά είχε τη δροσιά της αντικουλτούρας και ενός καλλιτεχνικού αριστερισμού που διέθετε το χάρισμα του χιούμορ και της αιχμηρής ανάγνωσης της ιδεολογίας. Όλα αυτά είχαν ήδη εξαντληθεί από τη δεκαετία του 1980.
fayum 