Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, και καθώς πλησιάζαμε το 1980, η δημοσιογραφία είχε για μένα μια ανάμεικτη γεύση από ουίσκι, τόνο, μουστάρδα και ελιά. Μαζί με τη δημοσιογραφία ανακάλυπτα και το ουίσκι. Δεν ήταν μεγάλη η απόσταση μεταξύ τους. Μερικά μέτρα χώριζαν την Ελευθεροτυπία και την οδό Κολοκοτρώνη – λίγο αργότερα την Πανεπιστημίου 57, όπου μεταφέρθηκαν τα γραφεία της εφημερίδας- από το μπαρ “17” και την οδό Βουκουρεστίου, τον χώρο όπου, μαζί με πολλούς από τους φίλους τού τότε- κάποιοι από τους οποίους εξακολουθούν να είναι και φίλοι του σήμερα-, μυήθηκα στους “ουσκικούς” κανόνες. Όλοι αγαπούσαμε τον Μαρή- μάλιστα, ο φίλος μου Βάσιας Τσοκόπουλος ασχολήθηκε, αργότερα, συστηματικά μαζί του- και όλοι αγαπούσαμε επίσης τον Ζορζ Σιμενόν.
fayum 