«Η καρδιά μου πονεί για σας»: πιάνω τον εαυτό μου να συγκινείται από το β’ πληθυντικό. Να μιλάς στο αντικείμενο του πόθου σου, στον έρωτα σου, στον πληθυντικό. Να είσαι είκοσι χρονών και να ντύνεις την υγρή επιθυμία σου με την αμφίεση μιας ευπρέπειας που κρύβει επιμελώς ανομολόγητα πάθη, την ορμή του κατασπαραγμού, την αδηφαγία της κλινοπάλης.
fayum 