Κάποτε, όχι πολύ παλιά, ο χρόνος υπολογιζόταν …με τα χρόνια. Τόσο προσθετικά, όσο και μετρώντας ανάποδα. Θα έχεις σίγουρα ακούσει την έκφραση «Πόσα χρόνια μου έμειναν, νομίζεις;».
Μετά, όταν η ζωή έγιναν πιο γρήγορη, οι αντίστροφες μετρήσεις περάσανε σε μονάδες μήνα, εβδομάδων, λεπτών, δευτερολέπτων. «Σε 5 λεπτά θα είμαι εκεί».
Πολλές φορές αυτό γινόταν και για καλλιτεχνικούς λόγους («13.000 μέρες») ή για λόγους έμφαση με τον ίδιο το χρόνο να μετριέται παράλληλα σε όλες τις μονάδες του: «Ζήσαμε μαζί 10 ολόκληρους μήνες. 305 ημέρες, 7320 ώρες, 439200 λεπτά…»
Όταν όμως ο χρόνος κομματιάζεται τόσο, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Περνάει σε δεύτερη μοίρα. Και έτσι έρχονται μπροστά οι ανάγκες, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές, οι εκκρεμότητες, τα θέλω που μοιραία, στους περισσότερους από εμάς, δεν περνούν πια από το ρολόι αλλά… από το ποντίκι μας.
Σκέφτηκες λοιπόν ποτέ να μετρήσεις σύμφωνα με αυτό;
