Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι

Ocean Vuong – Μετάφραση Έφη Φρυδά – Εκδόσεις Gutenberg

Το επόμενο πρωί στην κουζίνα σε παρατήρησα καθώς έχυνες γάλα σε ένα ψηλό ποτήρι σαν το κεφάλι μου.
«Πιες», είπες σουφρώνοντας με περηφάνια τα χείλια. «Είναι αμερικάνικο γάλα, θα σε ψηλώσει πολύ. Είμαι σίγουρη».
Ήπια τόσο πολύ απ’ αυτό το κρύο γάλα που η γλώσσα μου μούδιασε κι έχασα τη γεύση μου. Έπειτα απ’ αυτό κάθε πρωί επαναλαμβάναμε την ίδια τελετουργία: το γάλα έρρεε σε μια χοντρή λευκή πλεξούδα, εγώ το έπινα με μεγάλες γουλιές φροντίζοντας να με βλέπεις ενώ και οι δυό μας ελπίζαμε η λευκότητα που χανόταν μέσα μου να κάνει καλύτερο αυτό το κίτρινο αγόρι. Πίνω φως, σκεφτόμουν. Γεμίζω τον εαυτό μου φως. Το γάλα, μια λαμπρή πλημμύρα, έσβηνε όλη τη σκοτεινιά μέσα μου.

Ανέγγιχτη

Βαγγέλης Ραπτόπουλος – Εκδόσεις Κέρδος

«Περιμένω. περιμένω γράμμα Σου. Να μου στείλεις οπωσδήποτε εφημερίδες, δηλαδή το Ελεύθερο Βήμα, δεν θέλω να απομονωθώ απ’ τη φρίκη της ελληνικής αγωνίας για τον ελληνοτουρκικό πόλεμο της Μικράς Ασίας. Στην Πρεσβεία μας δεν πήγα ακόμα, λόγω της αρρώστιας. Θα πάω, ίσως έχει φτάσεις ό,τι μου έστειλες. Γράφε μου και μη με ξεχνάς»

Machines like me

Ian McEwan

At the start, we thought we were within ten years of replicating the human brain. But every tiny problem we solved, a million others would pop up. Have you any idea what it takes to catch a ball, or raise a cup to your lips, or make immediate sense of a world, a phrase or an ambiguous sentence? We didn’t, not at first… So – knowing not much about the mind, you want to embody an artificial one in social life.

Μανώλης Ανδριωτάλης – Εκδόσεις Ψυχογιός

Ο Ντέιβιντ Τζ. Χαντ στο εξαιρετικό βιβλίο του Dark Data: Why you don’t know matters, αμφισβητεί την τυφλή πίστη στα δεδομένα και μιλάει για τα «σκοτεινά δεδομένα», αποθησαυρίζοντας δεκαπέντε τύπους προβληματικών δεδομένων. Ο καθηγητής λέει ότι πρέπει να είμαστε πολύ συνετοί. Αυτά που είναι κρυμμένα είναι πιο συχνά σημαντικά από αυτά που βλέπουμε, με αποτέλεσμα να βγάζουμε εντελώς λάθος συμπεράσματα και οι παρεμβάσεις μας να είναι έως και επιβλαβείς. «Πιθανώς θα ξέρετε το παλιό αστείο με τον μεθυσμένο που ψάχνει τα κλειδιά του κάτω από το πορτατίφ, όχι γιατί τα άφησε εκεί, αλλά γιατί αυτό είναι το μοναδικό φωτεινό σημείο. Το αστείο αυτό αποδίδει περιλιπτικά και ξεκάθαρα το πρόβλημα των σκοτεινών δεδομένων. Οι ερευνητές, οι αναλυτές και όσοι επιχειρούν να εξάγουν νόημα από τα δεδομένα μοιάζουν με τον μεθυσμένο όταν περιορίζονται στα δεδομένα που έχουν.

η Μεγάλη Χίμαιρα

M. Καραγάτσης – Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Πάνω στα κύματα σφυρηλατήθηκε η νοημοσύνη του ανθρώπου. Όποιος έσχισε την θάλασσα έμαθε πολλά. Κι όποιος την κρατάει γερά, κρατάει τα πάντα τούτης της γης στα χέρια του. Αρκεί να δεις ένα ηλιοβασίλεμα στην μέση του πελάγου, για να νιώσεις πολλά κρυφά, μυστήρια αμέτρητα. Η σοφία των λαών ένιωσε βαθειά τούτη την αλήθεια, την στέριωσε , την ανύψωσε σε σύμβολο. Κι ανακήρυξε πατέρα του πολιτισμού τον Οδυσσέα, τον αλήτη των ταραγμένων νερών.

Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη

Γιάννης Ξανθούλης – Εκδόσης Διόπτρα

Την Αθήνα την πολιορκούσε όπως πάντα το καλοκαίρι, με καθαρό ή βρόμικο μπλε φως, καινούργια και παλιά μαζί, ψημένη στο ζουμί της αθανασίας και λησμονημένη άδοξα από την παλιά μεσοαστική της ευπρέπεια, αγαπημένη και μισητή ταυτόχρονα.

Το βιβλίο που θα ήθελες να είχαν διαβάσει οι γονείς σου

(και τα παιδιά σου θα σε ευγνωμονούν που το έκανες) Philippa Perry – Εκδόσεις Διόπτρα

Όταν είναι πολύ μικρά, πολλές φορές τα παιδιά μιλάνε για φαντάσματα ή τέρατα κάτω από το κρεβάτι. Αντί να δίνετε προσοχή στην ιστορία ή στον λόγο που δίνουν για τον φόβο τους, δώστε προσοχή στο συναίσθημα που εκφράζουν. Αντί να απορρίψουμε αμέσως την ιδέα ότι υπάρχουν τέρατα κάτω από το κρεβάτι, δώστε ένα όνομα στο συναίσθημα που τα τέρατα φαίνεται να αντιπροσωπεύουν. «Ακούγεσαι φοβισμένος, μπορείς να μου πεις λίγο περισσότερα;» ή «ας φτιάξουμε μια ιστορία γι’ αυτά τα τέρατα. Ποια είναι τα ονόματα τους. Αν το κάνετε αυτό, ίσως μπορέσετε να νικήσετε τα τέρατα

The Lion and the Nightingale

A Journey through modern Turkey – Kaya Genc – I.B.Tauris

Back home he took care of the house, read articles from the day’s papers and opened a book. He went to bed early. Under the blanket he remembered the twenty-six people detained while trying to reach Taksim Square in 2013. A seventeen-year-old called Dilan Alp was wounded when a canister hit her on the head. He remembered how all the streets leading to Taksim were blocked in 2014. He remembered the moment the reforms began to roll back. More than two hundred protesters were detained.

Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον

Γεώργιος Βιζυηνός

«Ήνοιγον τήν θύραν εναγωνίως και εντός του περιστρεφόμενου τούτου μικρού ερμαρίου με υποδέχετο κανένα «μοχαλεμπί», κανένα «μπουρέκι», ή «μπακλαβάς», ή άλλο τι γλυκύτατον πράγμα από εκείνα, τα οποία δεν έχουν μεν γλώσσαν, αισθάνεσαι όμως άμα τα ιδής, ότι σοί λέγουν επανειλημμένως «φάγε με». Τουθ’ όπερ και έπραττον εγώ, εννοείται, χωρίς πολλών διατυπώσεων».

Μεσάνυχτα στη Βιβλιοθήκη

Ματ Χεϊγκ – Μετάφραση Άννα Παπασταύρου – Εκδόσεις Ψυχογιός

«Ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο υπάρχει μια βιβλιοθήκη. Και μέσα σ’ αυτή τη βιβλιοθήκη, τα ράφια συνεχίζονται επ’ άπειρον. Κάθε βιβλίο σού δίνει μια ευκαιρία να δοκιμάσεις μιαν άλλη ζωή που θα μπορούσες να έχεις ζήσει. Να δεις πώς μπορεί να ήταν τα πράγματα, αν είχες κάνει διαφορετικές επιλογές… Θα είχες κάνει κάτι διαφορετικό, αν είχες την ευκαιρία να αναιρέσεις αυτά για τα οποία μετάνιωσες;»