Η Γαλοπούλα η Ερατώ
από μεγάλο σόι
ονειρευότανε μικρή
να παίξει στο Μπολσόι.
Αλλα επειδή δεν παίρνανε
πουλιά για μπαλαρίνες
μεγάλωνε μονότονα
τρώγοντας βιταμίνες.
Πλησιάζουνε Χριστούγεννα
και οι χριστιανοί πεινάνε
θα μας γεμίζουν κάστανα
κι ύστερα θα μας φάνε.
Από όλα τα πράγματα μού άρεσαν περισσότερο τα βιβλία. Ο πατέρας μου είχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη και όποτε ήταν δυνατό, προσπαθούσα να ικανοποιήσω το πάθος μου για ανάγνωση. Εκείνος δεν μου το επέτρεπε αυτό και γινόταν έξαλλος κάθε φορά που με έπιανε να διαβάζω. Έκρυψε τα κεριά όταν ανακάλυψε ότι διάβαζα κρυφά. Δεν ήθελε να χαλάσω τα μάτια μου. Αλλά βρήκα ζωικό λίπος, έφτιαξα φιτίλια , έχυσα άλλα κεριά μέσα σε καλούπια από κασσίτερο και κάθε βράδυ κάλυπτα με κλαδιά την κλειδαρότρυπα και διάβαζα, συχνά μέχρι το ξημέρωμα όταν άλλοι κοιμούνταν.
«Και πώς σας ήρθε η υπογραφή “Στρατιά των Εθνικών Ηλιθίων”, όταν είσαστε μόνο τέσσερις;»…
«Δεν είμαστε μόνο τέσσερις. Είμαστε ολόκληρη η μεσαία τάξη. Η μεσαία τάξη είναι η στρατιά των εθνικών ηλιθίων. Εμείς πληρώνουμε αναλογικά την πιο βαριά φορολογία, όταν άλλοι βρίσκουν πάντα των τρόπο να γλυτώνουν τους φόρους, όπως ο Φωκίδης. Εμείς κινδυνεύουμε να μείνουμε άνεργοι, είτε επειδή στα πενήντα μας είμαστε ακριβοπληρωμένοι και με περιορισμένο εργάσιμο μέλλον είτε επειδή κλείνουμε τα μαγαζιά μας λόγω της κρίσης. Εμείς πληρώναμε μια ζωή τα ταμεία, και τώρα, όταν βγαίνουμε στην σύνταξη, κόβουν πρώτα και απανωτά τις δικές μας συντάξεις. Δεν είμαστε βολεμένοι, δεν ανήκουμε στο πελατειακό κράτος, δουλεύουμε σκληρά, και το κράτος μάς επιβραβεύει με τα μεγαλύτερα βάρη. Η μεσαία τάξη είναι η στρατιά των εθνικών ηλιθίων.»
Όταν ένα τηλεοπτικό κανάλι επέλεξε, σε έναν διεθνή αγώνα μπάσκετ να καλύψει το όνομα της «Μακεδονίας», βάζοντας πάνω στο καντράν όπου αναγρόφονταν τα ονόματα των δύο χωρών ένα κομμάτι από το παρκέ του γηπέδου, δεν έκανε, στην ουσία κάτι διαφορετικό από εκείνο που προέκρινε η πολιτική ηγεσία της χώρας: όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας, τόσο το χειρότερο για την ίδια.
Το τραύμα φωνάζει. Κακοφορμίζει και πρέπει γρήγορα να ασχοληθούμε μαζί του. Όσο το αφήνουμε, τόσο πιο βαθιά πηγαίνει, δηλητηριάζοντας τις γενιές που έρχονται. Πιστεύουμε πως όσα έθνη ομολογούν θαρεττά, πρωτίστως, στον εαυτό τους, τις πικρές αλήθειες και τα κλεισμένα στο ντουλάπι μυστικά τους, μόνο κερδισμένα βγαίνουν. Η ελληνική κοινωνία, δυστυχώς, δεν έχει κάνει τολμηρά βήματα αυτοκριτικής και επιλέγει να κουκουλώνει διάφορα τραυματικά ζητήματα του παρελθόντος, ιδίως αυτά που ονομάζει «εθνικά ζητήματα», για να μην υποχρεωθεί σε μια επώδυνη αναμέτρηση με τον εαυτό της. Ας αναμετρηθούμε λοιπόν με τις ανασφάλειες και τις φοβίες μας, ώστε να δούμε, τελικά, τι και πόσο αξίζουν.
fayum 