2 χρόνια πριν, είχα γράψει μια ελεύθερη πτήση για την κατάθλιψη παρομοιάζοντας την σαν “το μαύρο σκυλί" http://tiny.cc/17mv7w
Η νέα καμπάνια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας μιλά ακριβώς για αυτό, για "την κατάθλιψη που μοιάζει σαν έναν … μαύρο σκύλο”http://tiny.cc/pbnv7w
Οι καιροί είναι δύσκολοι και το ζητούμενο να “εφημερεύουμε” για τον δίπλα μας, ακόμα πιο επιτακτικό.
Ξαναδιαβάζοντας την τότε “πτήση” μου:
“Η κατάθλιψη είναι ένα μαύρο σκυλί δεμένο με αλυσίδα στο πόδι σου. Που σε ακολουθεί. Παντού. Και κάνει αισθητή την παρουσία του. Πάντα. Κάθεσαι σε μια όμορφη πολυθρόνα, είσαι με παρέα, μιλάτε κι εκεί που γελάς, το ακούς πότε να γρυλίζει (με παράπονο μήπως και το ξέχασες) και πότε να κάνει μια κίνηση για να ξεπιαστεί, προκαλώντας έτσι ένα μικρό σύρσιμο της αλυσίδας.
Μιλάμε, λέμε, κατηγορούμε, υποστηρίζουμε, (αυτό)επιβεβαιωνόμαστε, απειλούμε, φωνάζουμε, βρίζουμε, ουρλιάζουμε. Γεμίζουμε το κενό μας μπαίνοντας σε κουτάκια και αποκλείοντας. Δεν εφημερεύουμε για τον άλλον. Το μόνο που κάνουμε γι’ αυτό είναι να λέμε απλώς όμορφα λογάκια και να αυτοχαϊδεύουμε την, τάχα και, ευαισθησία μας ενώ στην πραγματικότητα εκτρέφουμε δίπλα μας ανθρώπους που κοιτούν μονίμως χαμηλά.
Αν δεν βρίσκετε κανέναν γύρω σας που να αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα, απλώς… σωπάστε! Ίσως έτσι να ακούσετε το σύρσιμο κάποιας αλυσίδας στο πάτωμα…”
fayum 