data – fayum

Artificial Intelligence will be useful where Intelligence is!

Notes & Thoughts about Microsoft’s Publication “The Future Computed”

Διάβασέ το στα ελληνικά εδώ.

The father of Artificial Intelligence (AI), Alan Turing had developed the perfect test to determine when a machine can be considered “intelligent”: When the person interacting with it (written form of communication back then), cannot be certain whether he is interacting with another human or in fact a machine.

The last Microsoft publication, from Brand Smith and Harry Shum, titled The Future Computed, is dealing with the present and the future of Artificial Intelligence but not in a transcendental way as the usual publications. What that means is that it doesn’t delve into impressive future projections but rather examines the steps we are taking right now, the way the framework for the following steps should be shaped and what changes it will bring.

That’s because, for the AI systems to develop, it is necessary to safeguard the principles, the policies and the laws for their responsible use. In this publication the writers support the claim that these systems should be fair, trustworthy, transparent and controllable. They highlight though that before we make new rules and laws for AI, we should provide clear answers in fundamental issues concerning them. The same way that for the improvement of the systems, the authorities should ensure full data access while also staying on top of matters such as the safeguarding of individuality and privacy.

Changes will bring changes

The changes that the evolution of AI will bring are sweeping and will be affecting all of our life spectrum, starting from our places of work. Smith and Shum are researching in depth the future of labor not only as a field of study but also in terms of working positions.

Multimedia graves and Interactive memory

What happens to your profiles and your data when you kick the bucket. The transformation of memory.

Διάβασε το στα ελληνικά εδώ.

Every morning you wake up, you log on to your favorite social medium: Facebook, Instagram or any other and scroll through the lives of other people.

Huh, this one went to the beach with her dog (heart it), this guy posted a photo of himself with two models in the club (wow, he deserves it), and this third one is revolting through his keyboard (a relish, on it’s own right, share an angry face to assist to the revolution yourself).

Almost every aspect of human behavior parades before your eyes as your scroll between profiles.

Imagine all this “scenery”, like an actual scenery. Much like the famous “Garden of earthly delights” painting by Hieronymus Bosch: Some people do this over here, a little over there someone else is doing something different, like a panorama of (Hieronymus’) Paradise Lost. Of course, some art historians of the 20^th century, do not consider the painting to be a panorama, but rather a moral warning, but for the purposes of this article we will leave this aside. Not that it wouldn’t serve any purpose, but for the time being let’s stick to the characterization given by author Peter Beagle that talks of “a place full of the intoxicating air of total freedom”. A garden of free expression and experience, let’s say.

Imagine now something else. That you are strolling around the garden and between the living, now and then you catch a glimpse of the dead as well. Creepy?

Now take a look at the “social” version of the painting (I have kept only the central panel). Maybe you can see some cross signs (+). Please forgive my sacrilegious interference.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη θα είναι χρήσιμη εκεί που θα χρειάζεται και η Νοημοσύνη

Σημειώσεις και σκέψεις με αφορμή την έκδοση “ The Future Computed” της Microsoft.

Read the above in English

Ο πατέρας της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ), Alan Turing είχε ορίσει το απόλυτο τεστ για το πότε μία μηχανή μπορεί να θεωρείται «νοήμων»: Όταν το πρόσωπο που αλληλοεπιδρά μαζί της (με κείμενο, εκείνο τον καιρό), δεν μπορεί να καταλάβει αν πρόκειται για άνθρωπο ή όντως για μηχανή.

Η τελευταία έκδοση από την Microsoft, των Brand Smith και Harry Shum, υπό τον τίτλο The Future Computed, ασχολείται με το παρόν και το μέλλον της Τεχνητής Νοημοσύνης αλλά όχι με τρόπο υπερβατικό όπως οι συνήθεις εκδόσεις. Δηλαδή, δεν κάνει τόσο εντυπωσιακές προβολές στο μέλλον αλλά εξετάζει ποια βήματα κάνουμε αυτή τη στιγμή, πώς πρέπει να διαμορφωθεί το πλαίσιο για τα επόμενα βήματα και τι αλλαγές θα επιφέρει.

Γιατί για να αναπτυχθούν τα συστήματα ΤΝ είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν οι αρχές, οι πολιτικές και οι νόμοι για την υπεύθυνη χρήση τους. Εδώ οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα συστήματα αυτά θα πρέπει να είναι δίκαια, αξιόπιστα, ασφαλή, διαφανή και ελεγχόμενα. Σημειώνουν όμως πως πριν φτιάξουμε νέους κανόνες και νόμους για το ΑΙ, πρέπει να έχουμε δώσει σαφείς απαντήσεις σε θεμελιώδη ζητήματα σχετικά με αυτά. Όπως επίσης, για τη βελτίωση των συστημάτων, οι αρχές να φροντίσουν ώστε να υπάρχει πλήρης πρόσβαση στα δεδομένα φροντίζοντας παράλληλα την εξασφάλιση της ατομικότητας και του απορρήτου.

Οι αλλαγές θα φέρουν αλλαγές

Οι αλλαγές που θα επιφέρει η ανάπτυξη της ΤΝ είναι σαρωτικές σε όλο το φάσμα της ζωής μας, ξεκινώντας από το πεδίο της εργασίας. Οι Smith και Shum ασχολούνται σε βάθος με το μέλλον της εργασίας τόσο ως αντικείμενο όσο και ως θέσεων απασχόλησης.

Να μερικοί εντυπωσιακοί αριθμοί, τους οποίος θα προσπαθήσω να βάλω σε μια συνοπτική σειρά ώστε να βγαίνει κάποιο νόημα στο σύνολο τους:

51.000.000 θέσεις θα χαθούν την επόμενη δεκαετία αλλά θα προκύψουν νέες περιοχές οικονομικών δυνατοτήτων και τελείως καινούργιες κατηγορίες και θέσεις δουλειάς. Μέχρι όμως το 2027, η ΤΝ θα εκτοπίσει 24,7 εκατ. θέσεις εργασίας και θα δημιουργήσει 14,9 νέες. Διότι, για κάθε ρομπότ που φτιάχνεται ανά χίλιους εργαζόμενους, μειώνει την απασχόληση κατά 6,2 εργαζομένους και προκαλεί μείωση των μισθών κατά 0,7%.

Η τεχνολογία όμως έχει δημιουργήσει πολλές περισσότερες δουλειές από αυτές που έχει καταργήσει και το ίδιο θα κάνει σε βάθος χρόνου. Η οικονομία της ΤΝ θα παρουσιάσει τεράστιες ευκαιρίες για εργαζόμενους και επιχειρήσεις, παρά την πρώτη περίοδο «προσαρμογής», αρκεί οι κοινωνίες να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις.

Εύκολο; Όχι. Εφικτό; Ναι. Θα δοκιμαστεί όμως στ’ αλήθεια η ικανότητα προσαρμογής και ανταπόκρισης μας. Κυρίως το σε ποιο βαθμό θα εκπαιδευτούμε, όχι τόσο στα συστήματα ΤΝ αλλά στο να προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες που αυτά δημιουργούν.

Αυτό μάς δείχνουν και τα άλλα δεδομένα που υπάρχουν: Μέχρι το 2020 το 30% των τεχνολογικών θέσεων εργασίας θα μένει ακάλυπτο εξαιτίας της έλλειψης ταλέντων, δηλαδή προσόντων. Και αυτό το κενό θα διευρυνθεί μια που χρειάζεται χρόνος για την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τις νέες τεχνολογικές δεξιότητες. Να φανταστούμε ότι το 50% της γνώσης που ένας φοιτητής παίρνει στο πρώτο έτος των σπουδών του, (θα) του είναι εντελώς άχρηστο μέχρι να αποφοιτήσει. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι θα χρειαστεί να μάθουν νέες δεξιότητες στη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.

Αν πρέπει να κρατήσουμε – συνοψίσουμε κάτι από το παραπάνω, τόσο για τις κοινωνίες όσο και για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, ίσως είναι το εξής: Η ικανότητα να μαθαίνεις νέα πράγματα, να συνεργάζεσαι, να επικοινωνείς, να προσαρμόζεσαι στα μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα, ίσως και να είναι η πιο σημαντική δεξιότητα για τη διαρκή απασχολησιμότητα.

Multimedia Μνήματα & Interactive Μνήμη: Τι γίνονται τα προφίλ και τα data σου όταν μας αφήσεις χρόνους. Η μετάλλαξη της μνήμης

Read the above in english.

Κάθε πρωί που ξυπνάς, ανοίγεις το αγαπημένο σου κοινωνικό δίκτυο, πχ Facebook ή Instagram και περιδιαβαίνεις στις ζωές των άλλων:

Α, αυτή εδώ πήγε στη θάλασσα με το σκυλάκι της (δώσε μια καρδούλα), ο άλλος φωτογραφήθηκε στο club με 2 μοντέλα (έ, ένα WoW το αξίζει), να και ο τρίτος που «αντιστάθηκε» μέσα από το πληκτρολόγιο του, παίρνοντας θέση και λέγοντας την άποψη του (ένα είδος απόλαυσης είναι και αυτό, χάρισε του ένα angry για να συν-αγωνιστείς κι εσύ).

Σχεδόν κάθε πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας παρελαύνει μπροστά στα μάτια σου καθώς σκρολάρεις ανάμεσα στα διάφορα προφίλ των επαφών σου.

Φαντάσου όλο αυτό το «τοπίο», κυριολεκτικά σαν ένα τοπίο. Να, σαν τον περίφημο «Κήπο των Επίγειων Απολαύσεων» του Ιερώνυμου Μπος: Άλλοι εδώ κάνουν αυτό, παρακάτω ένας άλλος επιδίδεται σε κάτι διαφορετικό, σαν ένα πανόραμα του (απολεσθέντος για τον Μπος) παραδείσου. Βέβαια, ορισμένοι ιστορικοί τέχνης του 20^ου αιώνα δεν το θεωρούν πανόραμα αλλά μια ηθική προειδοποίηση, όμως αυτό στην δική μας αναλογία, ας το αφήσουμε στην άκρη. Όχι ότι δε θα μπορούσαμε να δούμε έτσι και το δικό μας τοπίο αλλά ας κρατήσουμε μόνο το χαρακτηρισμό του συγγραφέα Peter Beagle, που μιλά για «ένα μέρος γεμάτο με το μεθυστικό αέρα της τέλειας ελευθερίας». Ένας κήπος ελεύθερης έκφρασης κι εμπειρίας λοιπόν.

Φαντάσου τώρα κάτι άλλο, όπως εσύ περιηγήσε σε αυτόν τον κήπο, να βλέπεις αριστερά και δεξιά, ανάμεσα στα προφίλ των ζωντανών, και κάποιους νεκρούς! Ανατριχιαστικό;

Για ρίξε μια δεύτερη ματιά στην social εκδοχή του πίνακα (άφησα μόνο το κεντρικό του πάνελ). Ίσως διακρίνεις και κάποιους σταυρούς [₊]. Ζητώ συγγνώμη για την ιερόσυλη διπλή παραποίηση που του έκανα.

Το μόνο Δεδομένο

Το μόνο δεδομένο είναι ότι μια μέρα (ή μια νύχτα, αν είσαι τυχερός και φύγεις στον ύπνο σου), θα πεθάνεις!

Τι θα (απο)γίνουν λοιπόν τα δεδομένα σου και τα προφίλ σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Όπως αναρωτήθηκε πριν χρόνια και ο Tim Herrera στους New York Times (1), είναι η ψηφιακή σου ζωή έτοιμη για τον θάνατο της;

Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με το πώς να είσαι σίγουρος ότι διεγράφησαν όλα σου τα δεδομένα, υπάρχουν άλλωστε τόσα tutorials γι’ αυτό. Ούτε θα πούμε λεπτομερώς και επακριβώς τις πολιτικές του κάθε μέσου. Θα αναφέρουμε κάποιες βασικές πληροφορίες, κυρίως για να δούμε το θέμα από, επιτρέψτε μου, ανθρωπολογική σκοπιά. Ή ας πούμε, καλύτερα, από ανθρώπινη σκοπιά, για να αποφύγω και τις αστοχίες. Βασικά, θα θέσουμε… βασικά ερωτήματα.