Μια αγαπημένη μου έκφραση που λένε οι αμερικάνοι για το τελευταίο ποτό της βραδιάς.
Στο γνωστό στέκι με κρύο έξω και μέσα την καλύτερη παρέα (αν και είχαμε απουσίες) και τη γνωστή ποικίλη θεματολογία.
One for the road!
Τι χρησιμότητα να έχει αυτό το τελευταίο ποτό; Είναι σίγουρα ένα τρόπος για να καθυστερήσεις την αποχώρηση σου από το μπαρ. Είναι προφανές!
Και κυρίως αν το τελευταίο αυτό ποτό είναι, σαν τη χθεσινή γύρα, κερασμένο, έ όσο να πεις είναι και πιο εύπιοτο!
Λοιπόν, πάμε ένα για τον δρόμο..
– της επιστροφής στο σπίτι που σκέφτεσαι πώς θα σηκωθείς το πρωί.
– του ταξιδιού της Άνοιξης για το οποίο απόψε διπλασιάστηκαν οι επιβάτες (γιούπι)!
– που συνεχίζεται γεμάτος απρόβλεπτα αλλά και λακκούβες στις οποίες σχεδόν πάντα πέφτεις μέσα.
– του ένα βήμα εμπρός και δυο πίσω.
– των γαμημένων εμποδίων.
– τον χωρίς αυτήν πια.
– που βάζεις το ραδιόφωνο να παίζει και σταματάς για σάντουιτς στο περίπτερο.
Αλλά και «πάμε ένα για τον δρόμο» σα να λες δηλαδή… στην υγειά του δρόμου.
Ένα για τον δρόμο… τον από εδώ και μπρος.