Tag: 2012
Το àrtεις; στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ
a stoned Bacchus in Athens
Πολυσύχναστος δρόμος στο κέντρο. Καρό καλόγουστο πουκάμισο, σγουρό βακχικό μαλλί, ηδυπαθές πρόσωπο και εξωτικά χείλη. Σαν να βγήκε μόλις από πίνακα του Caravaggio. Καθόταν στο πεζοδρόμιο και κάτι καθάριζε επιμελώς. Με την φαντασία μου, τον πέρασα για Γαλλάκι που αράζει καταμεσής του δρόμου να καθαρίσει το μήλο του για πρωινό. Τότε ήταν που είδα τη σύριγγα. Και μετά με κοίταξε και χαμογέλασε σα να μου έλεγε «δε ξέρω για σένα, αλλά εγώ σε λίγο θα είμαι… αλλού».
Δεν είναι το πρώτο πρωί που τρυπιούνται μπροστά μου. Είναι που σήμερα δε μου πήγε καν το μυαλό! Θες ο δρόμος, θες η εμφάνιση του; Και είναι που αμέσως μετά, το μυαλό μου… πήγε λίγα στενά παρακάτω, έξω από ένα θέατρο που το φρουρούν… αστυνομικές δυνάμεις! Και οι έμποροι κυκλοφορούν ελεύθεροι.
Η πρέζα στην Αθήνα πάει σύννεφο και εμείς καταγγέλλουμε την Τέχνη.
Μαλάκα Έλληνα, αν η μαλακία ήταν πρέζα, θα ήσουν τσάμπα μαστουρωμένος!
Το ikariamag.gr στη ΝΕΤ FM
codepoetry: ένα παιχνίδι ποίησης μέσα στην πόλη
Και εκεί που πηγαίνω μια συνηθισμένη βόλτα στα Εξάρχεια, βλέπω σ’ ένα τοίχο αυτό το QR code.
Έβγαλα το κινητό και χρησιμοποιώντας την κατάλληλη εφαρμογή, μου αποκαλύφθηκε… ένα ποίημα.
Ενθουσιάστηκα! Ίσως αν έβλεπα το ποίημα κατευθείαν γραμμένο στον τοίχο να μην το διάβαζα ή να μη μου άρεσε αυτή η επιλογή.
Όμως το γεγονός ότι κάποιος είχε σκεφτεί να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία και να την παντρέψει τόσο εύστοχα με την ποίηση σε αυτό το όμορφο παιχνίδι με τους περαστικούς, το βρήκα εξαιρετικό. Ακριβώς γιατί «έκρυψε» την ποίηση κατά αυτόν τον τρόπο.
Δε θα αποκαλύψω το κείμενο που διάβασα. Αν όμως συναντήσετε κάτι παρόμοιο, σταθείτε ένα λεπτό και σκανάρετέ το με το κινητό σας.
Γιατί τι άλλο μπορεί να ομορφύνει αυτήν την καθημερινότητα, αν όχι η κρυμμένη ποίηση της;
ψάχνοντας την πρώτη πρώτη
Ενός λεπτού…ανοιξιάτικος Κωνσταντίνος Βήτα
Τελευταία ημέρα Μαρτίου 2012 στο Gagarin205. Τράβηξα ένα λεπτό απ’ το κινητό μου. Με μπόλικη μπίρα, παλιά και καινούργια κομμάτια. Για τα καινούργια, πάλι γράφτηκαν σχόλια τύπου “μα πώς είναι δυνατόν σε μια τόσο δύσκολη για την Ελλάδα περίοδο να βγάζει τόσο χαρούμενα τραγουδάκια;” Οι γνωστοί “κλητήρες της ζωής”. Άστους.
Είναι τόσο διαφορετική αυτή η Άνοιξη από τις προηγούμενες. Τόσο πιο δύσκολη. Παλιά είχα γράψει “Άνοιξη το λεν, μα τίποτα δεν άνοιξε”. Τώρα όμως χρειάζεται να βλέπουμε τα πράγματα λίγο αλλιώς.
ποτήρια μισογεμάτα, άσκοπες αμέτρητες ώρες δουλειάς, nomoney stories, φτου και απο την αρχή, κόντρα αισθήματα, πλάγιες ματιές, αβέβαια ανακατέματα, πρωτόγνωρες κινήσεις σου να τις αισθάνεσαι αμήχανος, καθηλώσεις, σφυρίγματα τραγουδιών όταν περπατάς, χαμόγελα στο πουθενά. Λίγο περισσότερος χρόνος να υπήρχε μόνο.
Απόπειρες είναι η ζωή μας. Δε γίνεται κάθε φιλί να είναι καλύτερο από το προηγούμενο…
Η εκπομπή του ikariamag.gr στο Ράδιο Ικαρία 87,6fm για τα 2 χρόνια του περιοδικού μας
Στην αυλή της ΚΛΙΜΑΚΑΣ
Γκάζι. Μπαίνεις και νομίζεις πως πήρε χρώμα μια ασπρόμαυρη συνοικιακή αυλή του Φίνου. Ένα μουσταρδί πασαλείβει την πρώτη σου εντύπωση καθώς κόσμος, κυρίως αλλοδαποί, κάνει δουλειά, μαστορεύει ή καπνίζει στα σκαλοπάτια των δωματίων. Όλοι ευγενέστατοι.
«Φορέας Ανάπτυξης Ανθρώπινου & Κοινωνικού Κεφαλαίου για την Αντιμετώπιση του Κοινωνικού Αποκλεισμού». Αυτή είναι η περιγραφή που σε κέρδίσε και διαφέρει. Γιατι αυτά είναι τα ζητούμενα: Και να αναπτύξουμε το «ρευστό» μας και να κάνουμε κάτι για τον αποκλεισμό. Αυτός ο αποκλεισμός…
Οι υπηρεσίες στήριξης των αστέγων της Κλίμακας (από το 2001) αντιμετωπίζουν το θέμα «άστεγος» πολύπλευρα. Με ιδιαίτερη μάλιστα έγνοια για την παράμετρο της ψυχικής υγείας (ένας από τους σοβαρότερους λόγους που οδηγούν στην απώλεια στέγης).
Το κέντρο στήριξης, ο ξενώνας φιλοξενίας, το εργαστήριο ανακύκλωσης χαρτιού, οι προσπάθειες ενημέρωσης, το ερευνητικό έργο, οι υπηρεσίες στήριξης, η κινητή μονάδα παρέμβασης στο δρόμο (street work). Όλα αυτά από… αυτή την κουτσουλιά χρώματος στο κέντρο της Αθήνας. Μοιάζει να γίνεται καλή δουλειά.
Η φιλανθρωπία είναι για τους φιλάνθρωπους. Η αλληλεγγύη για τους ανθρώπους. Οι άστεγοι των Αθηνών δεν είναι «κάτι το λυπηρό», είναι σκάνδαλο, το οποίο και δεν πρέπει να συγχωρέσουμε ποτέ.
Από εκεί και πέρα, ο καθένας όπως, ό,τι και όσο μπορεί. Διακριτικά και με χαμόγελο…
Βγαίνοντας κολλάς λίγο στην πόρτα… διστάζεις, σκέφτεσαι… μπορώ να κάνω κάτι ακόμα;… ξέρω μόνο να βάφω, θέλετε;… χρειάζεστε κάτι άλλο συγκεκριμένα; Κοιτάς το ρολόι… άργησα γαμώτο στη δουλειά…
Γυρνάς, χαμογελάς, «θα ξανάρθω, καλημέρα»…
Ένα καθυστερημένο post για την Barça
Έλεγα να γράψω αυτό το ποστ προχτές αλλά μετά την 7αρα της Barcelona, τι να πεις παραπάνω; Τα είπε όλα ο Messi.
Η ομάδα λοιπόν είναι ένα από τα πράγματα που νιώθεις έντονα σε αυτήν την πόλη! Μια πόλη που είναι όλα… έξω!
Τεράστιοι δρόμοι και πεζοδρόμια, διαζώματα μεγέθους γηπέδου, σοκάκια πλακόστρωτα και δεκάδες αυλές, πολλές από αυτές στις διασταυρώσεις από τα σοκάκια, εσωτερικές. Όλα ολοκάθαρα και χωρίς ίχνος σκουπιδιών.
Αφού σκεφτόμουν πως πολύ θα ήθελα να ήξερα για ποιο λόγο θα μπορούσαν να «τσακώνονται» οι δημοτικές παρατάξεις της πόλης!
Και φυσικά οι έλλειψη κακόγουστης μαρκίζας στα μαγαζιά, τα παλιά φωτιστικά φανάρια στους δρόμους και φυσικά οι παλιές πολυκατοικίες και εδώ (όπως και στο Παρίσι) όπου δεν έχει αλλαχθεί ούτε κάγκελο! Είπαμε, το νταβατζιλίκι της αντιπαροχής μάλλον έχει ελληνικό copyright. Μη σου πω και του «πράσινου ενεργειακού πιστοποιητικού».
Πόλη που την περπατάς, αξιοθέατα, κόσμος, τουρίστες φουλ, Μάρτη μήνα!
Ο καταλανικός μοντερνισμός (πόλη του Gaudi άλλωστε, ο τύπος δοκίμαζε ό,τι του κατέβαινε) δεμένος απόλυτα με τον ακαδημαϊκό καθολικισμό.
Και λίγο πριν νυχτώσει, στα παλιά παντζούρια και τα μπαλκόνια των κτιρίων σα να ‘βλεπες κάτι από τα μελαγχολικά απογεύματα της «γαλάζια περιόδου» και αν ήσουν πιο προσεκτικός… στο έμπα των παλιών αρχοντικών, να σου και η αίσθηση των συναντήσεων από τα χρόνια της πρώτης “Tertulia”….
Βρήκαμε μια μεξικάνικη ταβέρνα με (εξαιρετικά) mojito μόνο με 3,5 ευρώ! Καταλαβαίνεις ότι από εκεί ξεκινούσαν τα βράδια μας…
Γεγονός είναι πως αν έχει καλή παρέα, περνάς παντού ωραία. Και αν έχεις και φίλους που όλα αυτά στα κάνουν ένα ωραίο βίντεο, ακόμα καλύτερα!!!
fayum 