Πάντα μου άρεσε αυτή η διαδικασία αλλά ποτέ δεν την έκανα για μένα (μόνο για το ikariamag.gr). Δεν ξέρω αν η χρόνια ήταν καλύτερη/χειρότερη/διαφορετική από τις προηγούμενες αλλά όλο αυτό θα μου αφήσει μια ωραία ανάμνηση για το 2015 μια που εδώ θα γράψω θετικές στιγμές για μένα. Όχι ότι δεν υπήρχαν αρνητικές για όλο τον κόσμο αλλά έχω ανάγκη να εστιάσω στα καλά. Δε γίνεται αλλιώς. Επίσης, η ανασκόπηση αυτή βοηθάει μελλοντικά, ξεχασιάρηδες τύπους σαν εμένα να θυμούνται τι στο καλό έκαναν το τάδε έτος.
Ξεκινώ λοιπόν, απαριθμώντάς τα σε σχετικά τυχαία σειρά:
#1. 5 Χρόνια ikariamag.gr
Ξεκίνησε 1 Μαρτίου του 2010 και είναι το καθημερινό μου διέξοδο και «μαρτύριο».
#2. REBRANDING: Το ikariastore.gr έγινε… Ικαριακό Παντοπωλείον
Ο Μενέλαος Μανώλης το επανασχεδίασε, η Ηλέκτρα Πάστη ανέλαβε τις φωτογραφίες κι εγώ έγινα ο Μπακαλόγατος που βουτάω καθημερινά σε υπέροχες μυρωδιές από σαπούνια και βότανα, γεύσεις από γλυκά και τρόφιμα και άλλες ομορφιές της Ικαρίας.
#3. ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΝΗΣΙ
Φέτος βγάλαμε το τρίτο βιβλίο των ελεύθερων πτήσεων, εν μέσω capital control. Αγαπώ τις ελεύθερες πτήσεις όπως και τα πετούμενα!
Ιδιαίτερες στιγμές για εμένα, η παρουσίαση του βιβλίου σε Ικαρία και Αθήνα.
Παραδέχομαι πως συγκινήθηκα όταν ο Τζούμας διάβασε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο μία ιστορία του Μενέλαου από την οικογενειακή μου μνήμη.
#4. àrtεις; fest 2015
Ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες και ακόμα πονάει η μέση μου από αυτό. Το πιο πρόσφατο και πολυσυζητημένο project του ikariamag.gr. Στις Ημέρες Σύγχρονης Ικαριακής Δημιουργίας στην Αθήνα έγινε χαμός από εκδηλώσεις, εγκαταστάσεις αλλά και κόσμο! Δείτε ό,τι έχουμε μέχρι δημοσιεύσει μέχρι τώρα στο arteis.gr
#5. ΤΟ ΒΑΡΚΟΥΛΑΚΙ
Όταν πρότεινα στην ηθοποιό Ηλέκτρα Τσακαλία να παίξει τον μόνολογο της 93χρονης –πρόσφυγα στην κατοχή- Αργυρώς Τρυπουλά της ζήτησα να διαλέξει όποιον σκηνοθέτη θέλει (έχουμε αρκετούς εξαιρετικούς Ικάριους). Η Ηλέκτρα, έχοντας μόνη “θεατρική” επαφή μαζί μου τη γνωριμία μας στη Θερινή Ακαδημία του Εθνικού Θεάτρου στην Κέρκυρα (δε θυμάμαι πότε, κάπου εκεί στο 2002), μου επέστρεψε την πρόσκληση και μου ζήτησε να το σκηνοθετήσω εγώ. Της είπα ότι πάνε χρόνια από τότε που κατέβηκα από το ποδήλατο. Αλλά δέχτηκα την πρόκληση και εκτός από τη δραματουργική επεξεργασία του κειμένου, ανέλαβα και τη σκηνοθεσία.
Οι πρόβες ήταν λίγες και το “υλικό” πολύ: Οι μνήμες από την προσφυγιά στο Τσεσμέ και την Αίγυπτο συναντήθηκαν τις ημέρες προετοιμασίας με τις σύγχρονες εικόνες προσφύγων στα νησιά μας. Και το ταλέντο αλλά και ο επαγγελματισμός της Ηλέκτρας, φέραν εις πέρας ένα ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο για μένα εγχείρημα, για το οποίο την ευχαριστώ και την ευγνωμονώ.
#6. Ποτάδικα
Μια συνήθεια που με κρατά “όρθιο” όλο τον χρόνο. Οι επισκέψεις με την παρέα στα ποτάδικα στέκια της πόλης. Εκεί που καταστρώνονται σχέδια για πρότζεκτ, ταξίδια και βόλτες. Πρωτοστατούν το λατρεμένο Galaxy, το δικό μας Spiti Cocktail Bar και το νέο αλλά ήδη αγαπημένο Spinster!
#7. Ξανά στα θρανία…
Το είχα στο νου μου από καιρό αλλά το Σεπτέμβρη κατόρθωσα να το βάλω μπρος καθώς μπήκα σε μια φάση να κάνω πράγματα που μου αρέσουν: Ξεκίνησα να μαθαίνω Τούρκικα! Σε κέντρο ξένων γλωσσών! Γιατί; Μ΄αρέσει ο ήχος τους, η κουλτούρα της κοσμοπολίτικης Πόλης και τα σοκάκια της. Μοναδικοί υπαίτιοι γι’ αυτή μου την απόφαση, ο Γιάννης Ξανθούλης, ο Ορχάν Παμούκ και ο Αρά Γκιουλέρ. Και φυσικά το περσινό μας ταξίδι εκεί.
#8. Διαβάσματα
Εδώ η έκφραση “λίγα και καλά” είναι ψέματα. Το διάβασμα είναι αγαπημένη συνήθεια αλλά μοιάζει να είναι πολυτέλεια. Παρόλαυτα, είχα ξεχωριστές στιγμές ανάγνωσης μέσα στη χρονιά. Περισσότερα στο fayumreading.tumblr.com
#9. To 1/5 του εαυτού μου
Κάπου εκεί στον Απρίλιο… έπιασα τα 100 (και δεν εννοώ χρόνια!). Και είπα πως κάτι πρέπει να κάνω γι’ αυτό! Κι έτσι έκανα… ένα blog! Το The minus 20kg Project έγινε το κέφι μου γιατί έκανα το κέφι μου, γιατί σε αυτό το blog σου μιλά για τη γυμναστική, τη διατροφή και τη δίαιτα… ένας χοντρός, εγώ! Η προσπάθεια μου να χάσω το 1/5 του εαυτού μου (=20 κιλά) συνεχίζεται, όμως αυτό το blog έγινε η αφορμή για να ανακατευτώ με πολλά προκειμένου να δω το επιθυμητό αποτέλεσμα και για να μοιραστώ ενδιαφέροντα σχετικά θέματα. Από τη δίαιτα δυσανεξίας, μέχρι το pilates και πολλά ακόμα. Η ζυγαριά αυτή την περίοδο είναι ξανά στα πάνω της καθώς έχω παραιτηθεί και το blog λόγω πρόσφατων υποχρεώσεων ψιλοαφημένο. Όμως έχω σκοπό να τα συνεχίσω αμφότερα. Σε αυτό πάντως το blog, ο επισκέπτης μπορεί να βρει υλικό κατηγοριοποιημένο ανάλογα με τη θεματική ή το είδος του: Στο Words κείμενα και σκέψεις μου, στο Photos μικρά στιγμιότυπα από την προσπάθεια μου, στο Tech δικά μου γκατζετοειδή αποκτήματα αλλά και νέα από το διαδίκτυο για τη διατροφή και την τεχνολογία, στο Scalestories την πορεία της ζυγαριάς μου, στο Demons βουλιμικές μου εξάρσεις και απιστίες και στο Photos χιουμοριστικά quotes και εικόνες. Προσεχώς… ελαφρύτερος!
#10. Pilates… in the Box
Η γνωριμία με το Νίκο, η πρώτη μου επαφή με κατοίκον Pilates και το Pilates Box που μου άλλαξε κυριολεκτικά τη ζωή και με έγιανε. Περισσότερα εδώ.
#11. Concept, το αγαπημένο
Λατρεύω τη διαδικασία παραγωγής Concept. Κυρίως όποτε απαιτείται η εμπλοκή της τεχνολογίας γιατί έτσι ξεχωρίζεις αμέσως τις ιδέες εκείνες που λειτουργούν από εκείνες που απλώς κοιτούν… κλεφτά σ’ ένα μακρινό case study. Φετός (από τα τέλη μάλλον του 2014) αισθάνθηκα να το απολαμβάνω περισσότερο. Είτε προχώρησαν αυτά τα project είτε όχι. Ευχαριστώ τους συνεργάτες εκείνους που το εκτίμησαν και δουλέψαμε μαζί.
#12. Έκτη Φορά… στην Ικαριά!
Ευχαριστώ τον Σοφό Αγωνιστή Αδικημένο Αθώο Αξιοπρεπή Ελληνικό Λαό που μέσα από τις επιλογές του και τις επιλογές που έκαναν οι επιλογές του, μου επέτρεψε να πάω στο νησί μου φέτος συνολικά 6 φορές, τις 3 για εκλογές!
#13. Οι φίλοι μου
Λένε ότι μέσα από τα κακά, εσύ πρέπει να κρατάς τα καλά και να προχωράς. Δε ξέρω. Δε ξέρω αν μαθητεύουμε μεγαλώνοντας στην απώλεια. Δε θέλω να ξεχάσω. Πρόσωπα εννοείται πως όχι μα ούτε και στιγμές. Σκληρές. Αδιανότητες. Δε μπορώ να μιλήσω γι’ αυτές. Θέλω μόνο να ξέρουν οι άνθρωποι που ζήσαμε όλα αυτά, ότι ήταν, είναι και θα είναι οι φίλοι μου, τα αδέρφια μου. Και χωρίς αυτούς δε θ’ άντεχα το σφαγείο που λέγεται ζωή.
#14. το Παστάκι μου
Σ’ ευχαριστώ που με ανέχεσαι και που με μαθαίνεις ν’ αγαπώ, δηλαδή να ζω.
#15. Όλα όσα δεν έκανα
Το παρακάτω πεδίο το αφιερώνω σε όλα όσα ήθελα να κάνω το 2015 και δε μπόρεσα / πρόλαβα / κατάφερα. Σε εκείνες τις στιγμές τις γεμάτες σχέδια για παύσεις, εκκινήσεις, απόπειρες που ήθελα να κάνω και τελικά τίποτα από αυτά δεν έγινε. Εύχομαι να είμαι καλά και του χρόνου και να δοκιμάσω κάποια από αυτά. Ή άλλα, εντελώς διαφορετικά. Όχι μόνο διαφορετικά από τα παραπάνω αλλά και από όλα όσα ήθελα. Ως γνωστόν, όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελά!
Εύχομαι να είστε καλά κι εσείς και να κάνετε όσα θέλετε, παρέα με αυτούς που θέλετε.
Καλή Χρονιά!
fayum 